Δεν γευόμαστε τις στιγμές με τον εαυτό μας.
Τρέχουμε να προλάβουμε τη μια στιγμή μετά την άλλη. Να χαθούμε στις εμπειρίες χωρίς να τις έχουμε κάνει μνήμες σωστές.
Δεν κοιτάμε πραγματικά.
Δεν ακούμε για να καταλάβουμε.
Πληγώνουμε γιατί είμαστε “στον κόσμο μας”.
Σταμάτα. Πάρε μια ανάσα. Άνοιξε τα μάτια. Πες μου τι βλέπεις. Μείνε στη στιγμή σου. Στο εδώ και τώρα.
Χαμογέλα…
